Rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego, obchodzona corocznie 1 sierpnia, jest jednym z najważniejszych wydarzeń w kalendarzu historycznym Polski. Upamiętnia ona heroiczny zryw mieszkańców Warszawy przeciwko niemieckim okupantom w 1944 roku. Powstanie, które trwało 63 dni, było jednym z najkrwawszych i najbardziej dramatycznych epizodów II wojny światowej.
Obchody rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego mają miejsce w całym kraju, ale główne uroczystości odbywają się w Warszawie. Punktualnie o godzinie 17:00, zwanej “Godziną W”, miasto zamiera na minutę ciszy. Syreny alarmowe rozbrzmiewają, a ludzie przerywają swoje codzienne czynności, aby oddać hołd poległym powstańcom. Na ulicach Warszawy można zobaczyć licznych mieszkańców oraz turystów zatrzymujących się, aby uczcić pamięć bohaterów.
Powstanie warszawskie (1 sierpnia – 3 października 1944) było największym zrywem zbrojnym przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim, zorganizowanym przez Armię Krajową w ramach akcji „Burza”. Jego celem było wyzwolenie stolicy przed wkroczeniem Armii Czerwonej, aby wzmocnić międzynarodową pozycję rządu RP na uchodźstwie oraz przeciwdziałać sowieckiej dominacji nad Polską.
Powstanie objęło lewobrzeżne dzielnice Warszawy, prawobrzeżną część miasta, Puszczę Kampinoską, Legionowo i okolice Marek. Było to największe starcie podczas II wojny światowej między podziemną organizacją a wojskami okupacyjnymi.
Na początku lat 1940. dowództwo Armii Krajowej zakładało wyzwolenie Polski przez aliantów zachodnich, jednak po zerwaniu stosunków dyplomatycznych między rządem RP na uchodźstwie a ZSRR, oraz przyjęciu przez aliantów granicy polsko-radzieckiej opartej o Linię Curzona na konferencji teherańskiej, stało się jasne, że Polska znajdzie się pod wpływem ZSRR. W odpowiedzi na tę sytuację, Armia Krajowa rozpoczęła przygotowania do akcji „Burza”, której celem było wyzwolenie polskich miast i wsi przed wkroczeniem Armii Czerwonej.
W lipcu 1944 roku, w obliczu zbliżającego się frontu wschodniego, dowództwo Armii Krajowej zdecydowało o wywołaniu powstania w Warszawie. Generał Tadeusz Komorowski „Bór” i jego współpracownicy wierzyli, że zbrojny zryw stolicy przyciągnie uwagę świata i zmusi aliantów do wsparcia Polski przeciwko sowieckiej dominacji. 1 sierpnia 1944 roku wybuchło powstanie, które miało trwać 63 dni.
Mimo heroicznego wysiłku powstańców, powstanie zakończyło się kapitulacją 3 października 1944 roku. Straty były ogromne: około 16 tysięcy żołnierzy AK zginęło lub zaginęło, 20 tysięcy zostało rannych, a 15 tysięcy trafiło do niewoli. Śmierć poniosło również od 150 tysięcy do 200 tysięcy cywilów. W wyniku walk oraz systematycznego niszczenia miasta przez Niemców, większość lewobrzeżnej Warszawy została zniszczona, w tym setki bezcennych zabytków.
Powstanie warszawskie pozostaje jednym z najważniejszych wydarzeń w najnowszej historii Polski, będąc symbolem walki o wolność i niepodległość. Jednak jego tragiczne skutki, zwłaszcza olbrzymie straty ludzkie i materialne, sprawiają, że decyzja o jego wybuchu jest wciąż przedmiotem debat i kontrowersji.
Źródło: